سلام به همه دوستای گلم...

امروز بعد از یه هفته وقت کردم اونم به زور که بیام یه چند خطی بنویسم اینجا... دیشب محمدی خونه مون بود... پیش خود خودم... کلی خوش گذروندیم دیشب.. اما امروز که چهارشنبه ست، بخاطر مسئله عیدی بین مون بحث بالا رفت... البته نمیدونم چرا محمدی همه ش زود زود عصبانی میشه... من که چیزی بهش نگفتم... فقط گفتم نظر مادرم اینه که عیدی رو همراه مادر و پدرش بیاره خونه مون اما محمد میگه نه باید دوتایی بریم و بخریم و دیگه حوصله این آوردن بردن و نداره... نمیدونم چرا یه دفعه عصبانی شد و اون همه عشق و علاقه دیشب از صداش دور شد.

انقده دوستش دارم که حاضر نیستم حتی یه ذره از دستم ناراحت بشه... وقتی با ناراحتی ازم خداحافظی کرد بدون خداحافظی گوشی رو قطع کردم... اما هرچی منتظر نشستم بهم زنگ نزد... خیلی ناراحت شدم، خیلی گریه کردم... به حرفای دیشبش فکر میکردم... همه ش میگفت : عزیزم دوستت دارم، فدات بشم، دورت بگردم، اما اون موقع حتی نخواست بهم زنگ بزنه موضوع و یه جوری حل کنه... با کلی ناراحتی به مادر خودم زنگ زدم و گفتم که من و محمد تصمیم گرفتیم دوتایی بریم خرید عید... مادر گفت خوب داییت میگه که بهتره عیدی رو بیارن خونه تا قدر و عزتت زیادتر باشه... اما من که این حرف و به محمد گفته بودم گفته بود که اگه قراره با این چیزا قدرت زیاد بشه اصلا نمیخواد بشه که بخاطر این حرفش کلی گریه کردم...

خلاصه مادر و راضی کردم و قرار شد به مادر محمد زنگ بزنم که متآسفانه گوشیش خاموش بود... دلم نیومد به محمد نگم، بهش زنگ زدم که بگم بخاطرش با مادر حرف زدم... اما محمد بازم یه جوری صحبت میکرد و یه جوری نظر میداد که انگار مقصر من بودم... خیلی گریه کردم پشت گوشی... اما همیشه باید اشک من و دربیاره تا از اون حالت هاش بیرون بیاد... بعدش هم بدون اینکه بفهمه چقدر من و ناراحت کرده معذرت خواهی کرد و خداحافظی کرد...

نمیدونم چرا این دفعه اینطوری شد... اما هنوزم از محمدی ناراحت هستم... بخاطر یه موضوع کوچولو که میتونست با خنده حل بشه منو کلی ناراحت کرد... امشبم که نمیاد دنبالم... اصن انگار اون از دست من ناراحت شده...... خیلی ناراحتم... فشار کار هم خیلی زیاد شده این روزا... سرم خیلی درد گرفته... امشبم باید تا دیروقت بیدار بمونم... خدایا خودت کمکم کن...! و مواظب محمدیم باش...!